எலுமிச்சை பற்றிய சிறு தகவல்

எலுமிச்சை

மூலம் லாபம்

####எலுமிச்சை விளைச்சல் மூலம் செலவு போக ஆண்டுக்கு ரூ.40 ஆயிரம் லாபம் பார்த்து வருகிறார் சிவகங்கை தேவனிப்பட்டி விவசாயி பி.மாதவன். இவர், 3 ஏக்கரில் எலுமிச்சை கன்றுகளை நடவு செய்து வறண்ட பூமியில் பழத்தை விளைவித்து வருகிறார். மாதவன் கூறியதாவது:

3 ஏக்கர் நிலத்தில் 2009ல் ஏக்கருக்கு 90 கன்று வீதம் நடவு செய்தேன். தொடர்ந்து 5 ஆண்டு பராமரிப்பிற்கு பின், ஒரு ஆண்டாக எலுமிச்சை விளைச்சல் நடந்து வருகிறது. குளிர்ச்சி காலமாக இருப்பதால், பூக்கள் அதிகரித்து எலுமிச்சம் பழம் விளைச்சலும் அதிகரிக்க துவங்கியுள்ளன. வாரம் தோறும் ஏக்கருக்கு 135 கிலோ (சிப்பம்: 45 கிலோ) எலுமிச்சம் பழம் கிடைக்கும். ஒரு சிப்பத்தின் விலை ரூ.1,100ல் இருந்து ரூ.1,500 வரை விற்கும்.

இப்பழங்களை மேலூர், சிவகங்கை சந்தைகளில் விற்பனை செய்து வருகிறேன். கோடை காலம், பண்டிகை காலங்களில் எலுமிச்சம் பழத்தின் தேவை அதிகரிக்கும். அப்போது ஒரு சிப்பம் ரூ.2,000க்கு விற்கும்.
மொத்த வியாபாரிகள் பழத்தை வாங்கி சென்று, முதல் தரத்தை ஜூஸ், சர்பத் போட பயன்படுத்துவர். 2ம் தர பழத்தை ஊறுகாய் உள்ளிட்ட எலுமிச்சை சார்ந்த உணவு பொருட்கள் தயாரிக்க பயன்படுத்துவர். எலுமிச்சம் பழத்திற்கு எந்த காலத்திலும் “மவுசு’ குறையாது.

தற்சமயமுள்ள விலை நிலவரப்படி, எலுமிச்சம் பழம் ஒரு ஆண்டுக்கு ஏக்கருக்கு ரூ.1.58 லட்சம் வரை விற்பனையாகும். இதில், உரம், பராமரிப்பு, தொழிலாளர்கள் சம்பளம், இதர செலவு போக, ஆண்டுக்கு ரூ.40 ஆயிரம் வரை லாபம் கிடைக்கும்,

நிலக்கடலை பற்றிய இன்றைய தகவல்

நிலக்கடலை பற்றிய எனது கருத்து

##தமிழகத்தில் நிலக்கடலை 2.17 லட்சம் எக்டேர் பரப்பளவில் பயிர் செய்யப்படுகிறது. எக்டேருக்கு 2 ஆயிரம் கிலோவாக இருந்த உற்பத்தி பருவநிலை மாற்றம் காரணமாக 685 கிலோவாக குறைந்துள்ளது. உயர் விளைச்சல் ரகங்கள் பயன் படுத்தாதது, தொழில்நுட்பங்களை சரியான நேரத்தில் கடைப்பிடிக்காதது,

பூச்சி மற்றும் நோய்களுக்கு கட்டுப்படுத்துவதில் உள்ள சிரமங்கள் போன்றவை மகசூல் குறைவு காரணிகளாக உள்ளன.

##மகசூல் பெறுவது எப்படி

நிலத்தை சமன்படுத்துதல், பார் – சால் அமைப்பு முறை, தரமான விதை தேர்வு, விதை அளவை நிர்ணயிப்பது, விதைத்த மூன்று நாட்களில் முளைக்காத விதைகளை கண்டறிந்து அகற்றிவிட்டு மீண்டும் நடவு செய்தல் மூலம் பயிரின் எண்ணிக்கையை பராமரிக்கலாம். தரமான விதைகளை தேர்ந்தெடுத்தல், சரியான இடைவெளியில் நடவுமுறை, களை மேலாண்மை, உர மேலாண்மை, நீர் மேலாண்மை முறைகளை சரியான நேரத்தில் கடைப்பிடித்தல் மூலம் பூக்களை அதிகரிக்கலாம். விழுது இறங்கும் நேரத்தில் உரமேலாண்மை, நீர் மேலாண்மை மற்றும் பூச்சி, நோய் மேலாண்மைகளை கடைப்பிடிப்பதன் மூலம் கடலையின் எடையை அதிகரிக்கலாம். இந்த மூன்று காரணிகளை நினைவில் வைத்து கடலை பயிரிடும்போது நடைமுறைப்படுத்தினால் விளைச்சல் 50 சதவிகிதம் அதிகரிக்கும்.

##விதை நேர்த்தி, அளவு

டி.எம்.வி 7, டி.எம்.வி.10, சி.ஓ.3, வி.ஆர்.ஐ.2, வி.ஆர்.ஐ.3, எ.எல்.ஆர்.3 ஆகிய ரகங்கள் பயிரிடப்படுகிறது. கடலை விதைப்பதற்கு கார்த்திகை பட்டமே (நவம்பர், டிசம்பர்) சிறந்தது. துாத்துக்குடி உள்ளிட்ட சில மாவட்டங்களில் கார்த்திகை மாதமே விதைக்கின்றனர். அதிக மழையும், அதிக வெயிலும் பயிருக்கு உகந்ததல்ல. கம்பு, கேழ்வரகு பயிருக்கு பின் கடலை பயிரிட்டால் அதிக மகசூல் கிடைக்கும்.
எந்தவொரு பயிருக்கும் விதையே பிரதானம். கடலை பயிரிலும் விதையை தேர்ந்தெடுப்பதில் மிகுந்த கவனம் செலுத்தவேண்டும். சுருக்கம் விழுந்த மற்றும் காயம்பட்ட பருப்புகளை விதைக்கக்கூடாது. உருண்டையான பருப்புகளே ஏற்றது. ஒரு ஏக்கருக்கு 50 கிலோ விதை தேவைப்படும். பருப்பு பெரியதாக இருந்தால் 60 முதல் 65 கிலோ விதைகள் தேவைப்படும்.

##நடவு வயல் தயாரிப்பு

நடவு இடைவெளி ஒரு சதுர மீட்டருக்கு 30-35 செடிகள் போதும். பாருக்குள்ளே இருக்கும் இடைவெளி 30 செ.மீ., செடிகளுக்கு இடையே 10 செ.மீ., இடைவெளி போதும்.1 கிலோ விதை பருப்புக்கு 4 கிராம் டிரைக்கோடெர்மா விரிடி,10 கிராம் சூடோமோனாஸ் புளூரோசென்ஸ் கொண்டு விதை நேர்த்தி செய்து உடனே விதைக்க வேண்டும்.
இதனால் வேர் அழுகல், சேர் அழுகல் நோய் பாதிப்பு இராது. வயலில் நடுவதற்கு முன் 3-4 முறை நாட்டு உழவு போட வேண்டும். ஒரு ஏக்கருக்கு 5 டன் இயற்கை எரு அல்லது 50 கிலோ டி.ஏ.பி., 15 கிலோ பொட்டாஷ், 25 கிலோ கந்தகம் / ஜிப்சம் ஆகியவற்றை கடைசி உழவின் போது இட வேண்டும்.
பார் – சால் விதைப்பு தண்ணீர் குறைவாக உள்ள இடங்களில் சிறந்ததாக உள்ளதால் 60 செ.மீ., இடைவெளியில் பார் மற்றும் சால் அமைத்து விதை நடவு செய்ய வேண்டும்.

##நீர் மேலாண் நிர்வாகம்

கடைசி உழவின் போது இயற்கை எரு இடுவதால் மண்ணின் காற்றோட்டம் அதிகரித்து நீர் தேவை குறையும். விதையை 4 செ.மீ., ஆழத்தில் விதைப்பது அவசியம். கடலை பயிரினை 3 வகையான வளர்ச்சி பருவங்களாக பிரித்து தண்ணீர் விட வேண்டும். பூக்கும் பருவத்திற்கு முன் அதாவது 1-25 நாட்களுக்குள், விதைக்கும் போது, விதைத்த பிறகு, விதைத்த 20 நாட்களுக்கு பிறகு நீர் பாய்ச்ச வேண்டும். பூக்கும் பருவத்தில் 26-60 நாட்களில் ஒருமுறை நீர் பாய்ச்ச வேண்டும். காய் உருவாகும் சமயத்தில் 61-105 நாட்கள் முறையே இரண்டு முறை நீர் பாய்ச்ச வேண்டும். அதிகமான தண்ணீர் ஆரம்ப கட்டத்தில் கட்டினால் தழை வளர்ச்சியை அதிகப்படுத்தி மகசூலை குறைத்து விடும். எனவே, விழுது விழும் சமயம், பூக்கும் பருவம், காய் உருவாகும் சமயத்தில் நீர் பாய்ச்சினால் கடலையில் நல்ல மகசூல் எடுக்கலாம்.

##உர மேலாண் அவசியம்

ஏக்கருக்கு 50 கிலோ தழைச்சத்து, 35 கிலோ சாம்பல் சத்து ஆகியவற்றை பூக்கும் பருவத்திற்கு முன் (நட்ட 25 நாட்கள்), பூக்கும் பருவத்தில் (நட்ட 45 நாட்கள்) இட்டால் நல்ல மகசூல் கிடைக்கும். கடலையை விதைத்த பின் ஆரம்ப வளர்ச்சி கட்டத்தில் களை பிரச்னை அதிகமாக இருக்கும். நட்ட முதல் 25 நாட்களுக்குள் முதல் களையெடுப்பு அவசியம். இரண்டாவதாக நட்ட 40-50 நாட்களுக்குள் களையெடுத்து நன்றாக மண் அடைத்து ஜிப்சத்தை மேலுாரமாக ஏக்கருக்கு 15 கிலோ என்றளவில் இட்டு, பின் இரண்டாம் தண்ணீர் பாய்ச்சிட வேண்டும். விழுது இறங்கும்
சமயத்தில் இதை கடைப்பிடித்தால் கடலையின் வளர்ச்சி நன்கு ஊக்குவிக்கப்பட்டு கடலை திரட்சி அடைவதற்கும், எடை அதிகரிப்பதற்கும் உதவும். கம்பு, சூரிய காந்தி, கடுகு பயிர்களை 6:2 என்ற இடைவெளியில் ஊடுபயிராக வளர்க்கலாம்.

##அறுவடை நாள் மகிழ்ச்சி

வயதான இலைகள் காய்ந்து உதிர்தல் மற்றும் மேல்மட்ட இலைகள் மஞ்சளாதல் ஆகியன அறுவடைக்கான அறிகுறி. குத்துமதிப்பாக நான்கு செடிகளை பிடுங்கி பார்த்தால், கடலை காயானது கரும்பழுப்பு நிறத்தில் இருந்தால் கடலை அறுவடைக்கு தயாராகி விட்டது. அறுவடைக்கு முன்னதாக நீர் பாய்ச்சினால் செடியை எளிதாக பிடுங்கி அறுவடை செய்யலாம். அறுவடை செய்த பின் 4-5 நாட்கள் சூரிய ஒளியில் உலர்த்த வேண்டும். கடலை நன்றாக உலர்ந்த பின் சாக்குப் பையில் நிரப்பி, தரையில் மணல்போட்டு அதன் மேல் சேமித்து வைக்கலாம். கடலையில் விட்டமின் ‘பி’ சத்து அதிகளவு உள்ளது. குறிப்பாக தையாமின், நிக்கோடினிக் அமிலம் அதிகளவு உள்ளது. 567 கி., கலோரி ஆற்றல், 25 கிராம் புரதம், 40 கிராம் கொழுப்பு, 2 கி., தாது உப்புகள், நுண்ணுாட்ட சத்துக்கள் உள்ளன.

வாழைப்பழம் பற்றிய சிறு தகவல்

##வாழைப்பழம் பற்றிய எனது கருத்து

***முக்கனிகளுள் ஒன்றும், முதன்மையான கனிகளுள் ஒன்றும் என மனிதனின் வாழ்வில் முக்கியத்துவம் வாய்ந்த கனி வாழை. தென்கிழக்கு ஆசியாவில் வாழை முதன் முதலாகப் பயிர் செய்யப்பட்டது. மலேசியா, இந்தோனேசியா, பிலிப்பைன்ஸ், நியூ கினியா ஆகிய நாடுகளில் பாரம்பர்ய ரக காட்டு வாழைகளை இப்போதும் காணமுடியும். நியூ கினியாவின் குக் சகதிப் பகுதியில் நடந்த அகழ்வாராய்ச்சி முடிவுப்படி அங்கே வாழை கி.மு 5000 முதலோ அல்லது கி.மு 8000 ஆண்டுகளுக்கு முதலோ பயிரிடப்பட்டிருக்கலாம் எனச் சொல்லப்படுகிறது. இவ்வளவு சிறப்பு வாய்ந்த பழைமையானதும் மருத்துவ குணம் அதிகமாகக் கொண்டதுமான வாழையை தமிழ்நாட்டில் விவசாயிகள் அதிகமான அளவில் பயிரிட்டு வருகிறார்கள்.

பாரம்பர்ய வாழைகள் 10 அடிக்கும் மேல் உயரம் கொண்டதாக இருந்துள்ளன. இன்றளவில் அங்கங்கே 10 அடி உயரத்துக்கும் அதிகமான பாரம்பர்ய வாழை மரங்கள் இருக்கத்தான் செய்கின்றன. அதில் 10 முதல் 12 அடி வளரும் ஈரோடு வாழையை காஞ்சிபுரம் மாவட்டம், மதுராந்தகம் அருகிலுள்ள முன்னோடி விவசாயி சுப்பு தனது வீட்டில் வளர்த்துவருகிறார்ஈரோடு வாழையைப் பற்றி இயற்கை விவசாயி சுப்புவிடம் பேசினோம்.

“இந்த வாழையை ஈரோட்டிலிருந்து கடந்த சில ஆண்டுகளுக்கு முன்னர் வாங்கி வந்தேன். அப்போது எனக்கு இவ்வளவு உயரம் வளரும் என எனக்குத் தெரியாது. இந்த வாழையின் ரகம் சரியாக தெரியவில்லை. இதை எல்லோரும் ஈரோடு வாழை என்று சொல்கிறார்கள். முன்பெல்லாம் அவரவர்களின் வீடுகளில் உள்ளேயே சிறிய தோட்டம் வளர்ப்பது வழக்கமாக இருந்தது.

வீடுகளில் குப்பைகளும், கழிவுநீரும் தேங்காமல் அங்கு வளரும் செடிகள் பார்த்துக்கொண்டது. அதன் பின்னர் வளர்ச்சி என்ற பெயரில் விவசாயம் மறையத் துவங்கியதும் வீட்டுத்தோட்டம் அழிவுக்கு முக்கியக் காரணம். இப்போதுதான் இயற்கையை நோக்கித் திரும்பிய மக்கள் வீட்டுத் தோட்டத்தை வளர்க்க ஆரம்பித்துள்ளனர். இவ்வாழைக்குக் கொடுக்கப்படும் பராமரிப்புகள் குறைவாகவே இருக்கின்றன. வீடுகளில் இருந்து வெளியேறும் கழிவுநீர் இந்த வாழைக்குச் செல்கிறது.

நான் தயாரிக்கும் மண்புழு உரத்தில் மீதமாகும் கழிவுகளை கொட்டுவேன். அதேபோல நான் தயாரிக்கும் பஞ்சகவ்யத்தில் மீதமாகும் கழிவுகளை தண்ணீருடன் கலந்து கொடுப்பேன். இதனாலேயே இவ்வாழை எப்போதுமே செழிப்பாக இருக்கிறது. இப்போது தார்விட்டிருக்கும் இந்த வாழையில் முழுமையாக 8 சீப்புகள் இருக்கும். ஒரு சீப்புக்கு 10 முதல் 13 காய்கள் வரைக்கும் இருக்கிறது.

தோராயமாக 80 முதல் 100 வாழைக்காய்கள் வரை இருக்கின்றன. ஒரு மரம் பழம் கொடுத்துவிட்டு சாயும்போது அதன் பக்கக் கன்று காய்ப்புக்கு வந்துவிடும். இதனால் எப்போதுமே பழம் பெறும் வகையில் பயன் பெற்று வருகிறேன். அந்த மரத்தில் பெறும் பழங்கள் சுவையானதாகவும், ஆரோக்கியமானதாகவும் இருக்கின்றன. இன்றளவில் இதுபோல பாரம்பர்ய வாழை ரகங்கள் பரவலாகவே இருக்கிறது.

அதிலும் பழங்களின் நடுவே காணப்படும் விதைகளுடைய காட்டு வாழைப்பழங்கள் கிட்டத்தட்ட அழிந்துவிட்டன” என்றார்.

காய், பழம், தண்டு, பூ, மட்டை, இலை எனப் பல வடிவங்களில் ஆரோக்கியம் தரும் பாரம்பர்ய ரக வாழைகள் அழிவின் விளிம்பில் உள்ளன. இயற்கை இடுபொருள்களை சரியான முறையில் பயன்படுத்தினால் பாரம்பர்ய வாழை நல்ல மகசூலைக் கொடுக்கும். இதுபோல ஆங்காங்கே உள்ள பாரம்பர்ய ரக வாழைகளைக் காக்க விவசாயிகள் முன்வர வேண்டும்

தக்காளி பற்றிய சிறு தகவல்

1.தக்காளி பற்றிய எனது கருத்து;

    ##தக்காளியை ஆண்டு முழுவதும் பயிர் செய்யலாம். நல்ல வடிகால் வசதி உள்ள வண்டல் மண் மிகவும் ஏற்றது. மண்ணில் கார அமில தன்மை 6.0 – 7.0 என்ற அளவில் இருக்க வேண்டும். வெப்பநிலை 21 முதல் 24 செ.கி., வரை இருப்பது வளர்ச்சிக்கு பெரிதும் உதவும். ஜூன் – ஜூலை, நவம்பர் – டிசம்பர், பிப்ரவரி – மார்ச் ஆகிய மாதங்கள் விதைக்கும் காலம். எக்டேருக்கு 350 முதல் 400 கிராம் விதைகள் தேவை.

விதை நேர்த்தி: ஒரு எக்டேருக்கு தேவையான விதைகளை 40 கிராம் ‘அசோஸ்பைரில்லம்’ கொண்டு விதை நேர்த்தி செய்ய வேண்டும். அதை ஒரு மீட்டர் அகலம் உள்ள மேட்டுப்பாத்திகளில் 10 செ.மீ., வரிசை இடைவெளியில் விதைக்க வேண்டும். பின் மணல் கொண்டு மூடி விட வேண்டும்.

##நிலம் தயாரித்தல்: நிலத்தை நன்கு உழுது பண்படுத்த வேண்டும். பின் பார்கள் அமைத்து 25 நாள் வயதுள்ள நாற்றுக்களை பார்களின் ஒரு பக்கத்தில் நட வேண்டும். நடுவதற்கு முன் இரண்டு கிலோ அசோஸ்பைரில்லம் நுண்ணுயிர் கலவையை 20 கிலோ தொழு உரத்துடன் கலந்து இட வேண்டும்.

##தக்காளி ரகங்கள்: கோ 1, கோ 2, மருதம் (கோ 3), பி.கே.எம். 1, பூசாரூபி, பையூர் 1, சி.ஓ.எல்.சி.ஆர்.எச். 3, அர்கா அப்ஜித், அர்கா அஹா, அர்கா அனான்யா ஆகிய ரகங்கள் உள்ளன. இவற்றை விதையின் ரகங்களுக்கு ஏற்ப குறிப்பிட்ட அளவு இடைவெளி விட்டு நடவு செய்ய வேண்டும்.

##நீர் நிர்வாகம்: நாற்று நட்ட மூன்றாவது நாள் உயிர் தண்ணீர் பாய்ச்ச வேண்டும். பின் மண்ணின் ஈரத்தன்மையை பொறுத்து வாரத்திற்கு ஒரு முறை அல்லது பத்து நாட்களுக்கு ஒரு முறை நீர் பாய்ச்ச வேண்டும்.

##ஊட்டச்சத்து மேலாண்மை: அடியுரமாக எக்டேருக்கு தொழு உரம் 25 டன், தழைச்சத்து 75 கிலோ, மணிச்சத்து 100 கிலோ, சாம்பல் சத்து 50 கிலோ, போராக்ஸ் 10 கிலோ மற்றும் துத்தநாக சல்பேட் 50 கிலோ இட வேண்டும். நட்ட 30ம் நாள் தழைச்சத்து 75 கிலோ இட்டு மண் அணைக்க வேண்டும். நாற்று நட்ட 15ம் நாள் மற்றும் பூக்கும் தருணத்தில் ‘டிரைகோன்டால்’ 1 பி.பி.எம். என்ற அளவில் தெளிக்க வேண்டும். இதனால் மகசூல் அதிகரிக்கும்.

##பயிர் பாதுகாப்பு: காய்ப்புழு, புரோடீனியா புழுவை கட்டுப்படுத்த இனக்கவர்ச்சி பொறி எக்டேருக்கு 12 எண்ணிக்கையில் அமைக்க வேண்டும். தாக்கப்பட்ட பழங்களில், வளர்ந்த புழுக்களை அழிக்க வேண்டும். ‘டிரைகோகிரம்மா’ என்னும் முட்டை ஒட்டுண்ணியை எக்டேருக்கு 50 ஆயிரம் என்ற அளவில் பூக்கும் தருணத்தில் பொருளாதார சேதநிலை அறிந்து விட வேண்டும்.
காய்ப்புழுவிற்கு என்.பி.வி. வைரஸ் கலவை தெளிக்க வேண்டும். புரோடீனியாப் புழுவிற்கு எக்டருக்கு கார்பரில் 1.25 கிலோ, நெல் தவிடு 12.5 கிலோ, வெல்லம் 1.25 கிலோ மற்றும் தண்ணீர் 7.5 லிட்டர் கலந்து விஷ உணவு தயாரித்து உபயோகப்படுத்த வேண்டும்.
‘கார்போபியூரான்’ குருணை மருந்தை ஒரு சதுர மீட்டருக்கு 10 கிராம் என்ற அளவில் விதைக்கும் போது இட வேண்டும். ஒரு லிட்டர் புளுகுளோரலின் மருந்தை 500 லிட்டர் நீரில் நன்றாக கலந்து நாற்று நடுவதற்கு முன் நிலத்தில் தெளித்து நீர்ப்பாய்ச்சி பின் நாற்றுக்களை நட வேண்டம்.
நாற்று நட்ட 30ம் நாள் ஒரு கைக்கிளை எடுக்க வேண்டும். விதை, நிலம் தயாரித்தல், நீர் நிர்வாகம், ஊட்டச்சத்து, களை கட்டுப்பாடு, பயிர் பாதுகாப்பு, நோய் தடுப்பு முறைகளை பின்பற்றினால் 135 நாட்களில் ஒரு எக்டேருக்கு 35 டன் பழங்கள் கிடைப்பது உறுதி.

வெண்டைக்காய் பற்றிய சிறு விளக்கம்

வெண்டைக்காய் பற்றிய எனது கருத்துக்கள்

#வெண்டை அனைத்து வகை மண்ணிலும் விளையும். நல்ல உரச் சத்துள்ள மண் வகைகளில் நன்றாக வளரும். கார, அமில நிலையை ஓரளவு தாங்கி வளரும். வெண்டை பயிரிட ஜூன் – ஆகஸ்ட், பிப்ரவரி – மார்ச் மாதங்கள் ஏற்றவை.

சாதாரண ரகங்களுக்கு ஏக்கருக்கு 3 கிலோவும், வீரிய ஒட்டு ரகங்களுக்கு 1.5 கிலோவும் விதை தேவை. மூன்று அல்லது நான்கு முறை நிலத்தை உழ வேண்டும். அடியுரமாக ஏக்கருக்கு 10 டன் தொழுஉரம் இடவேண்டும்.

##விதை நேர்த்தி:

விதைப்பதற்கு 24 மணி நேரத்துக்கு முன்பு விதைகளை கிலோவுக்கு 2 கிராம் கார்பண்டசிம் கலந்து விதை நேர்த்தி செய்ய வேண்டும். விதைகளை 400 கிராம் அசோஸ் பைரில்லம், ஆறிய அரிசிக் கஞ்சியுடன் கலந்து நிழலில் உலரவைக்க வேண்டும். 45 செ.மீ., இடைவெளியில் பார் அமைத்து 30 செ.மீ. இடைவெளியில் 2 விதைகள் வீதம் 2 செ.மீ. ஆழத்தில் ஊன்ற வேண்டும். 10 நாள்களுக்குப் பின் நன்றாக உள்ள செடியை வைத்துக்கொண்டு மற்றதைக் களைத்துவிட வேண்டும். பின்னர் வாரம் ஒருமுறை நீர்ப்பாய்ச்ச வேண்டும். சொட்டு நீர்ப் பாசனம் அமைப்பது சிறந்தது.

###உர நிர்வாகம்:

அடியுரமாக ஏக்கருக்கு 8 கிலோ தழைச்சத்து தரக்கூடிய 18 கிலோ யூரியா, 20 கிலோ மணிச்சத்து தரக்கூடிய 125 கிலோ சூப்பர் பாஸ்பேட், 16 கிலோ சாம்பல் சத்து தரக்கூடிய 27 கிலோ மூரேட் ஆப் பொட்டாஷ் உரங்களை அடியுரமாக இட வேண்டும்.

விதைத்த 30 நாளுக்குப் பிறகு 8 கிலோ தழைச்சத்து தரக்கூடிய 18 கிலோ யூரியாவை மேலுரமாக இட வேண்டும். ஏக்கருக்கு 800 கிராம் அசோஸ்பைரில்லம், 800 கிராம் பாஸ்போ பாக்டீரியா உயிர் உரங்களை, 20 கிலோ நன்கு மக்கிய தொழு உரத்துடன் கலந்து மண்ணில் நேரடியாக இட்டு, தழை, மணிச்சத்து உரத் தேவையைக் குறைத்துக்கொள்ளலாம்.

####இலைவழி உரமளித்தல்:

ஒரு லிட்டர் நீருக்கு 10 கிராம் யூரியா கலந்து பெறப்பட்ட ஒரு சத யூரியா கரைசலை விதைத்த 30ஆம் நாள் முதல் 10 நாள் இடைவெளியில் 3 முறை தெளிக்க வேண்டும். ஒரு லிட்டர் நீருக்கு 17 கிராம் மூரேட் ஆப் பொட்டாஷ் கலந்து பெறப்பட்ட ஒரு சதக் கரைசலை விதைத்த 30, 45, 60ஆம் நாள் என 3 முறை தெளிக்க வேண்டும். இதன் மூலம் மகசூலை அதிகரிக்கலாம்.

*பூச்சி நோய் நிர்வாகம்:

காய்த் துளைப்பானைக் கட்டுப்படுத்த ஏக்கருக்கு 5 இனக் கவர்ச்சிப் பொறி வைத்து, தாய் அந்துப் பூச்சிகளைக் கவர்ந்து அழிக்கலாம். காய்ப் புழுக்களால் தாக்கப்பட்ட காய்களைச் சேகரித்து அழிக்கவேண்டும். முட்டைகளை அழிக்க ஏக்கருக்கு 40 ஆயிரம் டிரைகோ கிரம்மா முட்டை ஒட்டுண்ணிகளை விடவேண்டும். ஒரு லிட்டர் நீருக்கு 2 கிராம் பேசில்லஸ் துரிஞ்சென்சிஸ் என்ற உயிர்ப் பூஞ்சணக் கொல்லியை கலந்து தெளிக்கலாம்.

ஒரு லிட்டர் நீருக்கு 50 கிராம் வேப்பங்கொட்டைப் பொடி அல்லது 2 கிராம் கார்பரில் நனையும் தூள் அல்லது 2 மி.லி. மானோகுரோட்டோபாஸ் மருந்துகளில் ஒன்றைத் தெளிக்க வேண்டும். சாம்பல் நிற வண்டுகளைக் கட்டுப்படுத்த கார்போபியூரான் 3ஜி குருணை மருந்து ஏக்கருக்கு 5 கிலோ இட வேண்டும்.
நூற்புழு தாக்குதல் மண் பரிசோதனை மூலம் உறுதிப்படுத்தப்பட்டால், ஏக்கருக்கு 160 கிலோ வேப்பம் பிண்ணாக்கை அடியுரமாக, பிற உரங்களுடன் கலந்து இடவேண்டும். மேலும் ஏக்கருக்கு 400 கிராம் 3 சத கார்போபியூரான் அல்லது 10 சத போரேட் குருணை மருந்து இடலாம். அசுவிணியைக் கட்டுப்படுத்த ஒரு லிட்டர் நீருக்கு 2 மி.லி. மிதைல் ஓ டெமட்டான் அல்லது 2 மி.லி. டைமிதியேட் மருந்துகளில் ஒன்றைத் தெளிக்க வேண்டும்.

@மஞ்சள் நரம்புத் தேமல் நோய்:

இது வெள்ளை ஈ எனும் பூச்சியால் வெண்டையில் பரவும் ஒரு நச்சுயிரி (வைரஸ்) நோய். இதைக் கட்டுப்படுத்த ஒரு லிட்டர் நீருக்கு 2 மி.லி. வேப்பெண்ணெய் அல்லது 2 மி.லி. மானோகுரோட்டாபாஸ் மருந்துகளில் ஒன்றைத் தெளிக்க வேண்டும்.

வெள்ளை ஈக்களைக் கவர்ந்திழுக்க மஞ்சள் ஒட்டும் பொறிகளை வயலில் அமைக்கலாம். கோடைக்காலங்களில் இந்நோய் மிக அதிக அளவில் தாக்கும். எனவே, இந்நோயைத் தாங்கி வளரும் அர்கா அனாமிகா, யு.எஸ்.9ஏ, ஏ.யு.எஸ்.7902 போன்ற ரகங்களைச் சாகுபடி செய்ய வேண்டும்.

சாம்பல் நோய்:

நோயின் அறிகுறி தென்பட்டவுடனும், பின் 15 நாள் கழித்தும் ஒரு லிட்டர் நீருக்கு 2 கிராம் நனையும் கந்தகம் கலந்து தெளிக்க வேண்டும்.

அறுவடை:

விதைத்த 45ஆம் நாள் முதல் 2 நாளுக்கு ஒருமுறை அறுவடை செய்யலாம். 90 – 100 நாளில் ஏக்கருக்கு 6 டன் வரை மகசூல் எடுக்கலாம்.

விவசாயமும் எதிர்காலமும் கருத்து 2

2.விவசாயம் பற்றிய எனது கருத்து

சிட்லிங்கியின் அனுபவப் பாடம்

இந்தப் பகுதியில் இயற்கை சிறுதானிய விவசாயம் மீட்டெடுப்பு, விளைபொருளுக்குச் சரியான சந்தை விலை ஆகியவற்றைச் சாத்தியமாக்கியவர்கள் என்று பாமரர் ஆட்சியியல் கூடத்தின் ஒருங்கிணைப்பாளர் க.சரவணன் குழுவினரை வேப்பூர் விவசாயிகள் அடையாளம் காட்டுகின்றனர்.

சரவணன்

“ஆய்வுப்பணி ஒன்றுக்காக வேப்பூர் ஒன்றியத்துக்கு மூன்று ஆண்டுகளுக்கு முன் முகாமிட்டோம். மானாவாரி விவசாயத்துக்கான மத்திய அரசு ஆராய்ச்சி நிறுவனத்தின் 2013-ம் வருடத்திய ஆய்வறிக்கைபடி, நாட்டின் பின்தங்கிய ஒன்றியங்களின் வரிசையில் கடைசியாக இருந்தது வேப்பூர்.

கல்வி, மருத்துவம், சுகாதாரம், வேளாண் தொழில் உட்பட பல வாழ்வாதாரங்களில் பின்தங்கியிருந்த இப்பகுதியில், வேளாண்மையை இயற்கை வழிக்குத் திருப்புவதன் மூலமே வளர்ச்சிப் பாதைக்கு வர முடியும் என்பதை அறிந்தோம். இதற்காக இயற்கை விவசாயத்தின் வழியில் தங்கள் பொருளாதார வெற்றியைச் சாத்தியமாக்கிய சிட்லிங்கி பழங்குடியின விவசாயிகளைச் சந்தித்து அனுபவப் பாடம் பெற்றோம்.

நவீன பூச்சிக்கொல்லி பயன்பாட்டால் பொருளாதாரம், ஆரோக்கியம், சூழலியல் எனச் சீர்கெட்டிருந்த வேப்பூர் விவசாயிகள் மத்தியில் முந்தைய தலைமுறையினரின் சிறுதானியங்களை இயற்கை வழியில் மீட்டெடுக்கும் முயற்சிக்கு ஆதரவு தேட ஆரம்பித்தோம். விவசாயிகள் படிப்படியாக இயற்கைவழி வேளாண்மையில் இறங்க ஆரம்பித்தனர்.

வானம் பொய்த்து விவசாயம் நொடிக்கும் அபாயத்தில் இருந்து மீள்வதற்காக, அதுவரை பெயரளவில் சேர்ந்திருந்த விவசாயிகள் தாமாகக் கைகோத்தனர். தங்கள் கைக்காசைப் போட்டு வெள்ளாற்றிலிருந்து கிராம ஏரிகளை இணைப்பதற்கு தூர்வாருதல், ஆக்கிரமிப்பு அகற்றும் பணிகளை மேற்கொண்டனர். இரண்டு கி.மீ. நீளத்தில் ஒரு மாதத்துக்கும் மேலாக அவர்கள் மேற்கொண்ட கூட்டுப்பணி அவர்களுடைய புரிதலை அதிகப்படுத்தியது.

உழைப்புக்கும் உண்டு மதிப்பு

இயற்கை இடுபொருட்களில் பூச்சி மேலாண்மை, கூட்டுறவில் நீர் மேலாண்மை ஆகியவை சாத்தியமானதும், அடுத்த கட்டமாக இடைத் தரகர்களை ஒதுக்கிவிட்டு விளைபொருட்களை விற்க முடிவு செய்தோம். முறையாகக் கணக்கெழுத வைத்து அதில் நிலத்தின் மதிப்பு, மனித உழைப்பு ஆகியவற்றையும் உள்ளடக்கி அடக்க விலையைத் தீர்மானித்தோம்.

பின்னர் நியாயமான லாபத்தை நிர்ணயித்து, இயற்கைவழி வேளாண்மை என்பதையும் சேர்த்து, உரிய வகையில் அனைத்தையும் ஆவணப்படுத்தி வியாபாரிகளை அணுகினோம். தனிநபர்களாக அணுகுவதைவிட கூட்டமைப்பாக விவசாயிகள் இயங்குவதும், முறையான ஆவணங்களுடன் தங்களுக்கான விலையைக் கேட்பதும் பலன் கிடைக்கவே செய்கிறது. மதிப்புக் கூட்டுப் பொருளாக்கி அவற்றில் கூடுதல் லாபம் பார்க்கும் வியாபாரிகள் எங்கள் விலைக்கு இணங்கினார்கள். இந்த வகையில் எதிர்பார்த்த விளைச்சல் குறைந்த போதும், எதிர்பார்த்ததைவிட லாபம் அதிகமாகவே கிடைத்தது.

வேப்பூர் விவசாயிகளின் இயற்கை வேளாண்மை மூலமாக, பொருளாதார லாபம் மட்டுமன்றி ஆரோக்கியமான பயிர்ச்சூழல், குடும்பத்துக்கான உணவு ஆதாரம் ஆகிய அர்த்தமுள்ள லாபங்களும் சாத்தியமாகி இருக்கின்றன. முக்கியமாக ஒற்றுமையின் பலனை இந்த விவசாயிகள் அறுவடை செய்திருப்பதைச் சொல்ல வேண்டும்.

அடுத்தகட்டமாக எங்களைச் சார்ந்திருக்காமல், பதிவு செய்யப்பட்ட தற்சார்பு இயற்கை விவசாயிகள் கூட்டமைப்பாக மாறும் ஏற்பாடுகளில் இந்த விவசாயிகள் இறங்கியுள்ளனர். படித்த இளைஞர்கள் பலரும் இணைந்திருப்பதால் இந்தப் பணிகள் சுணக்கமின்றி நடக்கின்றன. விரைவில் தங்கள் விளைபொருட்களை மதிப்புக் கூட்டுப் பொருளாக்கும் முயற்சியிலும் இவர்கள் நம்பிக்கையுடன் இறங்க உள்ளார்கள்” என்று முடிக்கிறார் சரவணன்.

எதிர்காலத்தில் விவசாயம்

     

1.விவசாயம் பற்றிய எனது கருத்துக்கள்

        இடைத்தரகர்கள் இன்றி விவசாயிகளே கூட்டாக விலை நிர்ணயம் செய்வதன் மூலம், தங்கள் விலைபொருளுக்கு உரிய விலையை பெற்றுவருகின்றனர்.

தங்கள் உழைப்புக்கான பலன் கைக்கு எட்டாத கவலையில் விவசாயிகள் ஒரு பக்கம் போராடிக் கொண்டிருக்கிறார்கள். வெவ்வேறு மட்டங்களில் பலர் விலை நிர்ணயம் செய்வதால் உற்பத்தியாளர், நுகர்வோர் என இருதரப்பினரும் நெருக்கடியைச் சந்திப்பது தொடர்கிறது. தற்போது இந்த இடைத்தரகர்களின் இடத்தைப் பெருநிறுவனங்கள் வளைத்து வருவதால், வெகுஜன சந்தையின் போக்கு மேலும் மாறியுள்ளது.

திமிறும் சந்தையின் போக்குக்கு மூக்கணாங்கயிறு கட்ட, ஆங்காங்கே முன்னோடி விவசாயிகள் ஒன்றுகூடி தமக்கான சந்தை விலையைத் தாங்களே தீர்மானிக்க முயற்சித்து வருகின்றனர். அவர்களுக்கு உதாரணமாக பெரம்பலூர் மாவட்டம் வேப்பூர் ஒன்றியத்தின் இயற்கைவழி சிறுதானிய விவசாயிகளைச் சொல்லலாம்.

சவாலான விவசாயம்

தமிழகத்தின் வறட்சி மாவட்டங்களில் ஒன்று பெரம்பலூர். முக்கிய ஆறுகளோ வேறு நீராதாரங்களோ இங்கே இல்லை. ஆங்காங்கே தென்படும் கிணறு, ஏரிகளை நம்பி, பெருவாரியான மானாவாரி நிலங்கள் இப்பகுதியில் தப்பிப் பிழைத்து இருக்கின்றன. பல தலைமுறைகளுக்கு முந்தைய பாரம்பரிய விவசாயிகள் சிறுதானியங்களைப் பயிரிட்டு தங்கள் உணவுக்கும் குடும்பப் பொருளாதாரத்துக்கும் வழி வகுத்திருந்தனர்.

ஆனால் இடையில் மக்காச்சோளம், பி.டி. பருத்தி எனத் தடம் மாறியதில், அதிகப்படியான செலவு, கையைக் கடிக்கும் கடன் என விவசாயிகள் தடுமாற ஆரம்பித்தனர். அதிலும் பின்தங்கிய ஒன்றியமான வேப்பூர் பகுதியில் விவசாயம் சவாலாகிப்போனது.

கடந்த சில வருடங்களாக முன்னோடி உழவர்கள், தன்னார்வலர்கள் பங்கெடுப்பில் வேப்பூர் சிறுதானிய விவசாயிகள் மீண்டும் மரபுப் பாணிக்குத் திரும்பி உள்ளனர். இவ்வகையில் பரவலாக சிறுதானியப் பயிர்களை இயற்கை முறையில் விளைவித்ததோடு, உரிய சந்தையை அடையாளம் கண்டு சிறப்பான விலையையும் பெற்றுள்ளனர்.

இயற்கைவழி சிறுதானியம்

கீழப்பெரம்பலூரைச் சேர்ந்த மூத்த விவசாயி பொன்னுசாமி, அவர்களில் ஒரு விவசாயி. “15 வருஷத்துக்கு முன்னாடி எங்க பகுதியில் அதிக லாபம்னு ஆசைகாட்டி தினுசுதினுசா மக்காச்சோளத்தையும் பி.டி. பருத்தியையும் அறிமுகப்படுத்தினாங்க. ஒண்ணு ரெண்டு போகம் ஆஹா ஒஹோன்னு இருந்துச்சு. அதுக்கப்புறம் விலை சரிய ஆரம்பிச்சது. விட்டதைப் பிடிக்க, விதையைக் கொடுத்தவங்களே உரம், பூச்சிக்கொல்லின்னு வலியவந்து வியாபாரம் பண்ணினாங்க. பிற்பாடு எவ்வளவு விளைச்சல் எடுத்தாலும் போட்ட செலவுக்கு நேர் காணலை.

விவசாயத்தைத் தலைமுழுகிடலாம்னுகூடத் தோணுச்சு. பருத்திக்கு வீரிய பூச்சிமருந்துகளைத் தொடர்ந்து தெளிச்சதுல ஒவ்வாமை, வயித்துப் புண்ணு வேற வந்து அவதிப்பட்டேன். பூச்சிமருந்து இல்லாம விவசாயம் செய்யவேண்டிய கட்டாயச் சூழலில் இரண்டு வருஷம் முன்னாடி சிறுதானிய விவசாயத்துக்குத் திரும்பினேன். விவரம் அறிஞ்ச சிலர் தேடிவந்து உதவினாங்க.

வரகு, குதிரைவாலி பயிரிட்டு, அதையே சாப்பிட ஆரம்பிச்சதும் ஆரோக்கியமா உணர்ந்தேன். இப்போ வருமானத்துக்குக் கருங்கண்ணிப் பருத்தியும், குடும்பத்துக்காகச் சிறுதானியங்களை ஊடுபயிராகவும், பயறு வகைகளை வரப்புப் பயிராகவும் பயிரிட்டிருக்கேன். பஞ்சகவ்ய ஊட்டம், இஞ்சிப்பூண்டு மிளகா பூச்சிவிரட்டினு உரக்கடை கடன் இல்லாமலும், உடல்நலத்துக்குப் பாதகமில்லாமலும் விவசாயம் பார்க்குறேன். என் வழியில் பலரும் இயற்கை வழியில் சிறுதானியம் பயிரிட ஆரம்பிச்சாங்க. அப்படியே எல்லாரும் கூடிப்பேசினதுல தரகர்களை ஒதுக்கிவிட்டு சந்தை விலையை நாங்களே தீர்மானிச்சதும் அதுக்கப்புறம் நடந்தது” என்கிறார் பொன்னுசாமி.

காப்பாற்றிய நேரடி விற்பனை

கோயில்பாளையம் கிராமத்தின் இளம் தலைமுறை விவசாயியான மதிவாணன், “உரம் பூச்சிமருந்து என அதிகப்படியான இடுபொருள் செலவோடு தொடரும் வறட்சியாலும் கிராமங்களில் கடன் வாங்கியே சீரழிஞ்சு கிடந்தோம். அதனாலேயே விவசாயம் பக்கம் திரும்பாம வேற வேலை பார்த்திட்டு இருந்தேன். சிறுதானியங்கள் செலவு வைக்காததோடு வறட்சிக்கு ஈடுகொடுக்கும்னு ‘பாமரர் ஆட்சியியல் கூடம்’ அமைப்பைச் சேர்ந்தவர்கள் எங்களுக்கு விழிப்புணர்வு தந்தாங்க.

பரிசோதனை முயற்சியாக போன வருஷம் மூன்று ஏக்கர்ல வரகு பயிரிட்டேன். மழை இல்லாததால் 70 மூட்டை எதிர்பார்த்த இடத்தில் 34 மூட்டைதான் கிடைச்சது. உழவு, விதைப்பு, அறுவடைச் செலவு அதிகமில்லாததாலும், நேரடி விற்பனை மூலம் வழக்கமான விலையைவிட இரு மடங்கா கிடைச்சதிலேயும் 55 ஆயிரம் ரூபாய் லாபம் வந்துச்சு.

இந்த வருஷம் வானம் ஏமாத்தலை. நம்பிக்கையோடு குதிரைவாலியும் வயலைச் சுத்தி இருங்கு சோளமும் பயிரிட்டிருக்கேன். நாட்டு மாடுகள் வாங்கி இயற்கை இடுபொருட்களைத் தயாரிக்க ஆரம்பிச்சிருக்கேன். குறைந்த செலவும், சரியான சந்தை விலையும் கிடைக்கும்போது வேறெந்தத் தொழிலையும்விட விவசாயமே சிறப்பானது” என்று நம்பிக்கையாகப் பேசுகிறார் மதிவாணன்.